ปัง

1) n. bread

def.:

อาหารชนิดหนึ่งทำด้วยแป้งผสมเชื้อ เรียกว่าขนมปัง

syn.: ขนมปัง sample:

ฝรั่งใช้มีดกับส้อมกินเนื้อกินผัก แต่เมื่อจะกินขนมปังที่วางอยู่บนจานทางซ้ายมือนั้นจะใช้มือหัก

clf.: แผ่น, ชิ้น

2) adv. bang

def.:

เสียงดังปัง

sample:

เขาใช้มือตบโต๊ะดังปังด้วยความโมโหก่อนว่า กูบอกแล้วไงว่าอย่าเชื่อปากคนอื่นให้มาก”